به گریه های بدون صدا دلم تنگ است           قسم به نـدبـۀ «آقا بیا» دلـم تـنگ است

ستـاره می چکـد از خلـوت شبـانۀ من            به وسعت همۀ گریه ها دلـم تنگ است

شکسته بـال و پرم در هـوای دلـتنگـی           قفس نشین شده ام بی تو تا دلم تنگ است

تو نیـستی متعلـق فقـط به خـوبــان که           شبی به خلوت من هم بیا دلم تنگ است

به حلـقـه های ضـریـح مجـعـد زلـفـت           گـره زدم دل سرگشته را دلم تنگ است

چه می شود که شبی میهـمانـتان بـاشم           برای خـیمۀ سبـز شما دلـم تـنـگ است

شبیه عطر بهشت است عطر سـردابت           برای خانه تان، سـامـرا دلم تنگ است

قـسـم به پـرچـم مشکـی روضـۀ ارباب           برای دیدن کـرب و بـلا دلم تنگ است